این یک شروع است شروع فصل عاشقانه من

جایی که خواهم سرود قصه روزهای خاکستریم

اینجا روزهای خاکستریم یا سفید خواهند ماند،یا سیاه نقش خواهند خورد و سبب

سفیدی و سیاهیش او هست،میهمان تازه قلبم.

اینجا از او می نویسم که رهگذران هم گاه گاه بخوانند و قه قه بخندد به قصه سادگیم

،به صداقتم ،به سکوت ،به تنهایی به لحظه لحظه ، دلدادگیم.

و شاید روزی ،روزی که عاشق ترین بودم روزی که شاید در مسلخ عشق تنها ماندم

نشانی روزهای خاکسترم را به شوق نوازش چشمانش بر پنچره خاطراتم دادم.

من عاشق شدم

من عاشقم.

می خواهم بنویسم

نمی توانم

یک کلمه به ذهنم می رسد

" تـــــــو "

تمام شد

این هم نوشته ی امروز

از نردبــــاטּ نــبودטּ هــایتــــ ــ ـ

بالا مــے روم ..

تــــا آسماטּ خفــــگـے

اینجـــــا هـَـــوایے نیستـــــ ــ ـ

جــُز فڪــر هواے تـــــو ..

نــﮧ تـُ آمـدے، نــﮧ فـرآموشے !

امـآ مـَـن ..

ڪوه مے شومـ و

پـآے نـــبودنـ هـآیـتـ مے مـانـمـ !

گاه دلتنگ می شوم

دلتنگتر از همه دلتنگی ها

گوشه ای می نشینم

و حسرت ها را می شمارم

و باختن ها را،

و صدای شکستن ها را...

نمی دانم من کدام امید را ناامید کرده ام

و کدام خواهش را نشنیدم

و به کدام دلتنگی خندیدم

که این چنین دلتنگم.

دلتنگم، دلتنگ...!

مسآحتـ نگاهــــتـ را ڪـِـﮧحسابـ میـ ڪنـــم

ڪَــــمـ میـ آورم

نــگاهمـ نکــــטּ

ســـآیـــﮧ اــے بیش نــَـــمــــانـده . . .